Opiekunami Roku 2025 zostali dr hab. inż. Anna Janicka, prof. uczelni, opiekunka koła PWR Racing Team i dr. inż. Dariusz Pyka, opiekun koła PWr in Space. Po raz trzeci – podczas Gali Aktywności Studenckiej – studenci z kół naukowych wręczyli nagrody w plebiscycie Opiekun Roku. W ten sposób wyrazili wdzięczność swoim opiekunom – ludziom, którzy nierzadko poświęcają prywatny czas, by wspierać działalność kół naukowych, organizacji studenckich i agend kultury.
Organizatorem plebiscytu jest Fundacja Manus, a ostateczny wybór laureatów – na podstawie wniosków studentów - dokonany został przez komisję złożoną z przedstawicieli Samorządu Studenckiego PWr, Działu Wsparcia Aktywności Studenckiej oraz Fundacji Manus.
Profesor Anna Janicka – serce zespołu PWR Racing Team
„Kosmiczne zaangażowanie”, „obecność na co dzień”, „inspirująca liderka” – to tylko niektóre z określeń, które pojawiły się w zgłoszeniu prof. Anny Janickiej do plebiscytu.
„Otwiera przed nami ogromne możliwości. Dzieli się swoim cennym doświadczeniem życiowym, dzięki czemu potrafimy unikać wielu niedojrzałych decyzji. Jej rady pomagają nam budować silniejsze więzi, usprawniać komunikację i rozwijać umiejętności interpersonalne. Przez te dwa lata poznała nasz zespół od podszewki — interesowała się każdym, nawet najmniejszym szczegółem dotyczącym jego funkcjonowania. Jest z nami podczas najważniejszych wydarzeń, ale przede wszystkim w tych codziennych momentach, gdy pracujemy intensywnie, często po godzinach. Regularnie odwiedza nas na garażu, jeździ z nami na testy i aktywnie wspiera nas podczas pracy nad projektami. Zawsze okazuje wsparcie, życzliwość i zaangażowanie. Niezależnie od okoliczności, Ania jest dla nas niezwykłym oparciem” – pisali studenci w zgłoszeniu.
W zgłoszeniu zwrócono też uwagę na osobiste zaangażowanie prof. Janickiej – m.in. to, że tylko podczas jednych wakacji pokonała ze studentami aż 5800 km, uczestnicząc w czterech z pięciu międzynarodowych zawodów. Często również dowoziła brakujące części i narzędzia.
„Nigdy nie narzuca swojej opinii, ale potrafi tak pokierować rozmową, że sami zaczynamy dostrzegać nowe możliwości. To, co jest dla nas szczególnie ważne, to to, że przy Ani czujemy się swobodnie. Możemy być sobą, mówić szczerze, pytać, popełniać błędy — i wiemy, że zostaniemy wysłuchani i zrozumiani. Dzięki niej naprawdę chce nam się działać dalej, bo mamy obok siebie kogoś, kto wierzy w nas równie mocno, jak my chcemy wierzyć w siebie” – dodawali studenci.
Prof. Janicka statuetkę odebrała z dużymi emocjami. – Jestem przeogromnie wzruszona i zaskoczona – mówiła ze sceny, łamiącym się głosem. – Kiedy dwa lata temu objęłam funkcję opiekuna PWR Racing Team, zastałam funkcjonującą idealnie „maszynę”, mechanizm. Bałam się, żeby coś w niej nie uszkodzić! A jednocześnie zastanawiałam się, gdzie znaleźć te przestrzenie, w których to moje wsparcie może być potrzebne. I chyba udało się mi się – opowiadała.
Podkreślała też, zwracając się do studentów z PWR Racing Team: - Wy też mnie inspirujecie swoją kreatywnością. Bardzo wam dziękuję! A to jest chyba najpiękniejsza nagroda, jaką dostałam.
Zespół PWR Racing Team przygotował dla swojej opiekunki jeszcze jedną niespodziankę – osobną statuetkę za zwycięstwo w zawodach Formula Student Easter, z których wrócili tego samego dnia, tuż przed galą.
Dr inż. Dariusz Pyka – opiekun, który buduje zespoły, nie tylko rakiety
Drugi z laureatów – dr inż. Dariusz Pyka – to mentor i opiekun zespołu PWr in Space, który jak podkreślali studenci potrafi stworzyć atmosferę, w której chce się działać, rozwijać i podejmować ambitne wyzwania.
„Jego obecność w kole to coś znacznie więcej niż opieka formalna – to realne zaangażowanie w nasz rozwój i codzienne funkcjonowanie zespołu” - podkreślali studenci, zgłaszając swojego opiekuna do nagrody. Dodawali, że zawsze mogą liczyć na jego obecność, kiedy planują nowe projekty, szukają kierunku działania albo po prostu potrzebują kogoś, kto pomoże poukładać chaos.
Docenili nie tylko jego wiedzę, ale też sposób, w jaki towarzyszy im w projektach – uważnie słucha, nigdy nie narzuca gotowych rozwiązań, lecz prowokuje do myślenia i szukania własnych odpowiedzi.
„Zamiast podawać gotowe odpowiedzi, zachęca nas do samodzielnego myślenia, zadaje pytania, które pomagają spojrzeć na problem z innej strony. A gdy pojawiają się trudności, potrafi zaproponować rozwiązania, które są jednocześnie proste i skuteczne (…).”
Przywołali też jedną z kluczowych sytuacji, kiedy zespół testował komponenty rakiety. Dr Pyka nie tylko pomógł zorganizować sprzęt i zadbał o bezpieczeństwo – był obecny przez cały czas, wspierał i nawet wtedy, gdy trzeba było postawić sprawy jasno i stanowczo, zrobił to z troską i odpowiedzialnością.
Na scenie, odbierając nagrodę, opiekun był wyraźnie zaskoczony – jak się okazało, studenci zgłosili go do plebiscytu w tajemnicy. Odpowiadając na to z humorem, powiedział tylko: – Powiem krótko: nienawidzę was! – żartował, wywołując salwę śmiechu wśród zespołu i publiczności.
